Zobaczyć coś to znaczy zrozumieć, czyli taktyka uwidaczniania to najciekawszy dziś obszar choreograficznych poszukiwań, który staramy się kreować i prezentować.

Kierujmy się strategią odsłaniania szwów, odkrywania struktury kompozycji i jednocześnie fascynuje nas ruch potoczny, oderwany od naturalnego kontekstu i poddany specjalnej organizacji. Interesuje nas ruch, który staje się budulcem – równie fizycznych, co wizualnych – metafor i skutecznie diagnozuje zarówno jednostkową, jak i społeczno-polityczną kondycję. Poddajemy artystycznej i krytycznej transformacji otaczającą nas rzeczywistość, by obserwować i lepiej rozumieć mechanizmy, jakie nią rządzą. Przenosimy choreografię z dosłownych i metaforycznych peryferii w samo centrum.

Nie tylko produkujemy spektakle taneczne, ale prezentujemy również spektakle i performanse gościnne, polskie i zagraniczne. Poszerzamy pole. Pole widzenia choreografii, pole jej działania i oddziaływania, i wreszcie – pole walki o autonomię choreografii.