W 1937 roku polski rząd wysłał na Madagaskar ekspedycję, mającą zbadać możliwość kolonizacji wyspy. Uczestniczyli w niej major Mieczysław Lepecki, współpracownik Józefa Piłsudskiego, oraz pisarz i podróżnik Arkady Fiedler. Wyprawę wspierała Liga Morska i Kolonialna, popularyzująca hasło: jak każdemu wolnemu narodowi, Polsce należą się kolonie. Polską kolonią Madagaskar nigdy jednak nie został.

W 1920 roku w Londynie nieformalna konferencja nauczycieli tańca powołała nowy styl: modern ballroom dance. Tańce zniewolonych społeczności z obszarów Brazylii, Haiti i Kuby zostały skodyfikowane i stały się popularną rozrywką dla wyższej klasy średniej. Z czasem samba, cha-cha, rumba, paso doble i jive stworzyły grupę latynoamerykańskich tańców towarzyskich, do dziś wykonywanych na turniejach tańca sportowego.

Podziękowania dla: Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Poszerzanie pola - choreograficzny program Nowego Teatru i Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk, kuratorka: Joanna Leśnierowska

Paweł Sakowicz - choreograf i tancerz. Absolwent politologii na Uniwersytecie Warszawskim oraz choreografii i performansu w London Contemporary Dance School. Pracuje z choreografami, reżyserami i artystami wizualnymi, tworzy choreografie do spektakli teatralnych. Autor prac: Bernhard, TOTAL, Jumpcore i Thriller (ostatni wspólnie z Anną Smolar). Otrzymał wyróżnienie w 22. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2015/2016) oraz nominację do Paszportów Polityki 2016 w kategorii Teatr. Swoje spektakle pokazywał m. in. podczas dwóch edycji Polskiej Platformy Tańca, w NYU Skirball czy CAC New Orleans. W 2019 roku artysta wspierany przez europejską sieć Aerowaves Twenty19.

Przeczytaj więcej o spektaklu: Pobierz PDF Masakra. The Book pdf. Ta niewielka publikacja ma być uzupełnieniem problematyki, którą podejmujemy w spektaklu Masakra. Ma być artefaktem po tańcu, który znika chwilę po opuszczeniu sceny. Ma być zachętą do dyskusji nad tematyką przywłaszczeń kulturowych w choreografii. Publikacja może być czytana po obejrzeniu spektaklu albo zupełnie poza jego kontekstem. W końcu Masakra: The Book ma być też rozszerzeniem praktyki mówienia i pisania o choreografii przez same artystki i artystów tańca. https://pawelsakowicz.com/masakra

Publikacja została dofinansowana z funduszy m. st. Warszawy w ramach stypendium „Mobilni w kulturze”

Uwaga! W spektaklu wykorzystywane są światła stroboskopowe i głośna muzyka.