Fobia

Markus Öhrn, Karol Radziszewski

Markus Öhrn i Karol Radziszewski przedstawiają brutalną lekcję historii mało znanej. Fag Fightersi przejmują język nienawiści na własny użytek.

Premiera: 07.11.2023 Duża scena Spektakl dla widzów pełnoletnich Pętla indukcyjna Ostrzeżenia dotyczące treści: wulgarny język, przemoc, przemoc seksualna, krew, +18 Czas trwania: 2 godziny 10 minut z przerwą

Markus Öhrn i Karol Radziszewski przedstawiają brutalną lekcję historii mało znanej. Fag Fightersi przejmują język nienawiści na własny użytek.

Premiera: 07.11.2023 Duża scena Spektakl dla widzów pełnoletnich Pętla indukcyjna Ostrzeżenia dotyczące treści: wulgarny język, przemoc, przemoc seksualna, krew, +18 Czas trwania: 2 godziny 10 minut z przerwą

Markus Öhrn i Karol Radziszewski przedstawiają brutalną lekcję historii mało znanej. Fobia to spotkanie dwóch odmiennych praktyk artystycznych. Przerysowany, ostry, wręcz kreskówkowy język wizualny Markusa Öhrna i researchersko-dokumentalna praktyka Karola Radziszewskiego, skupiającego się na nieheteronormatywnej, nieopowiedzianej historii Polski. Spektakl w typowy dla Markusa Öhrna sposób zbudowany jest z trzech epizodów. Fag Fightersi, czyli różowa bojówka gejowska z projektu Radziszewskiego, który rozwija od 2007 roku, konfrontują się z członkami rodziny oraz przedstawicielami świata biznesu i sztuki.

Fobia to ironiczna krytyka społeczeństwa. Twórcy przyglądają się zagadnieniu przemocy i stygmatyzującym stereotypom dotyczącym osób LGBTQ+, Fag Fightersi przejmują język nienawiści na własny użytek. Krytyczne spojrzenie twórców na te trzy obszary: rodzinę, biznes i kulturę,  jest pretekstem do przyjrzenia się tematowi eksploatacji grup mniejszościowych. Podyktowanej chęcią budowania ich kosztem kapitału symbolicznego, bogacenia się lub wzmacniania autorytetu. Jednym z tematów jest tak zwany pinkwashing, gdy korporacje międzynarodowe, żerując na chorobliwym konsumpcjonizmie, promują swoje marki symulując wsparcie osób LGBTQ+.

Czym jest zatem homofobia? Czy tylko nienawistną przemocą okazywaną wprost, czy może ukrytym aspektem scenariuszy integracyjnych pisanych przez osoby heteronormatywne? Markus Öhrn i Karol Radziszewski fundują nam jazdę rollercoasterem wśród stereotypów, pozornej tolerancji, rzekomej akceptacji i innych naszych, jak najbardziej słusznych przekonań.

Fag Fighters (2007- aktualnie)
Fag Fighters to fikcyjna miejska jednostka partyzancka, “pedalski gang” operujący na marginesie mainstreamowego społeczeństwa, oznaczający swoje terytorium graffiti i popełniający akty przemocy, włączając w to przemoc seksualną. Znakiem rozpoznawczym Fag Fighters są różowe kominiarki. Z wideo Fag Fighters: Prolog dowiadujemy się, że kominiarki zostały wykonane przez babcię Karola Radziszewskiego. Polska prawica postrzega społeczność LGBT jako śmiertelne zagrożenie dla porządku społecznego. Radziszewski przechwytuje i wzmacnia stereotypowy konserwatywny dyskurs, przekształcając go w aspołeczną, anarchiczną, subwersywną fantazję. Tworzy także dowody działalności jednostki – graffiti, ślady, amatorskie zdjęcia zrobione przez członków grupy. Granica między dramatem a symulacją jest rozmyta; fikcja wydaje się niepokojąco realistyczna.

Wideo Fag Fighters: Prolog można traktować jako most, który łączy dwie rzeczywistości, które Radziszewski wprowadza do swojej sztuki: rodzinę i gejowską subkulturę. Obydwie te przestrzenie społeczne należą do sfery życia prywatnego artysty, a jednak wydają się być od siebie odległe; są to dwa przeciwstawne bieguny tożsamości Radziszewskiego. Jednakże skrajności niespodziewanie spotykają się w Fag Fighters: Prolog. Wideo przedstawia babcię artysty, która szyje różowe kominiarki na staromodnej maszynie do szycia. Te kominiarki staną się atrybutem Fag Fighters - oddziału gejowskich anarchistów wymyślonych przez Radziszewskiego.


(from the curatorial text by Stach Szablowski / "I Always Wanted" exhibition catalogue published by CCA Ujazdowski Castle in Warsaw, 2007)
Markus Öhrn (ur. 1972) szwedzki artysta wizualny i reżyser teatralny, obecnie mieszka i tworzy w miejscowości Stocksbo w Szwecji. Ukończył studia magisterskie na kierunku Sztuki Piękne na Konstfack w Sztokholmie w 2008 roku. Tworzy przede wszystkim w dziedzinach performansu, instalacji wideo i dźwiękowych. Jest także cenionym mentorem dla młodszych artystów i wykłada na różnych uniwersytetach w Europie. W roku 2018 pełnił funkcję profesora gościnnego na Wydziale Teatralnych Studiów Stosowanych w Giessen. Twórczość Markusa Öhrna, w tym jego trylogia składająca się z przedstawień "Contes d’amour" (2010), "We Love Africa and Africa Loves Us" (2012) oraz "Bis zum Tod" (2014), była prezentowana zarówno w Szwecji, jak i na arenie międzynarodowej, na prestiżowych festiwalach, takich jak Theatertreffen, Wiener Festwochen, Festival d'Avignon, Volksbühne-am Rosa-Luxemburg-Platz, Museum of Modern Art, Haus der Kulturen der Welt oraz w Dramaten w Sztokholmie, gdzie w 2022 roku stworzył 12-odcinkowy performans o tytule "The Unknown". Za swoje przedstawienie "3 episodes of life", które miało premierę na festiwalu Wiener Festwochen w 2019 roku, Markus zdobył Nagrodę Nestroya. Ponadto jego spektakle, takie jak "Sonata Widm" (2017) i "3 episodes of family life", były wystawiane w Nowym Teatrze w 2021 roku. Twórczość Markusa Öhrna budzi kontrowersje i intensywne dyskusje na temat granic i możliwości współczesnego teatru.
Karol Radziszewski (ur. 1980) twórca filmów, fotografii, instalacji, autor projektów interdyscyplinarnych. Absolwent Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP. Wydawca i redaktor naczelny magazynu "DIK Fagazine". Twórca "Queer Archives Institute". Laureat Paszportu Polityki (2009). Jego prace były pokazywane m.in. w Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Współczesnym Wrocław, Muzeum Narodowym w Warszawie, CSW Zamek Ujazdowski, Kunsthalle Wien, New Museum w Nowym Jorku, Whitechapel Gallery w Londynie, VideoBrasil w Sao Paulo, Cobra Museum w Amsterdamie oraz na biennale PERFORMA 13 w Nowym Jorku, 7. Göteborg Biennale, 4. Prague Biennale, New York Photo Festival w Nowym Jorku i 15. Biennale Sztuki Mediów WRO.
 

Aktorzy i aktorki

Informacje

Koncepcja: Markus Öhrn, Karol Radziszewski
Reżyseria: Markus Öhrn
Scenariusz: Markus Öhrn, Karol Radziszewski
Scenografia/Kostiumy: Markus Öhrn, Karol Radziszewski 
Współpraca scenograficzna i kostiumograficzna: Saskia Hellmann
Obrazy: Karol Radziszewski
Muzyka: Michał Pepol, Bartek Wąsik
Maski: Makode Linde
Charakteryzacja: Monika Kaleta
Występują: Wojciech Kalarus, Ewelina Pankowska, Piotr Polak, Magdalena Popławska, Jan Sobolewski
Inspicjent: Łukasz Jóźków
Asystentki reżysera: Anna Lewandowska, Angelika Mizińska
Producentki: Anna Skała, Angelika Mizińska
Projekt plakatu: Karol Radziszewski
Projekt programu: Renata Motyka
Tłumaczenie wierszy i piosenek na język angielski: Marek Kaźmierski
Redakcja tekstu angielskiego: Dominika Gajewska
Przygotowanie i realizacja napisów: Zofia Szymanowska

oraz  zespół teatru

 

W spektaklu wykorzystano następujące utwory:

  • Obrazy z serii Poczet Karola Radziszewskiego prezentowane dzięki uprzejmości Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
  • Biografie bohaterów Pocztu Karola Radziszewskiego autorstwa Wojciecha Szymańskiego
  • Rota słowa: Maria Konopnicka, muzyka: Filip Nowowiejski
  • Hu, hu, ha, nasza zima zła Maria Konopnicka
  • Tęcza Maria Konopnicka
     

W spektaklu wykorzystano następujące utwory muzyczne:

  • Anton Dvořák „Humoreska op. 101 nr 7”
  • Michał Pepol, Bartek Wąsik „Fobia. Posiłek” 
  • Michał Pepol, Bartek Wąsik „Fobia. Joga” 
  • Gloria Gaynor „I will survive” 
  • Michał Pepol, Bartek Wąsik „Fobia. Quiz. Król 1” 
  • Karol Szymanowski „Pieśń Roksany” z opery „Król Roger” 
  • Michał Pepol, Bartek Wąsik „Fobia. Tęcza” 
  • „Rota” słowa: Maria Konopnicka, muzyka: Filip Nowowiejski 
  • Karol Szymanowski „A chtóz tam puka” 
  • Michał Pepol, Bartek Wąsik „Fobia. Korporacja” 
  • Michał Pepol, Bartek Wąsik „Fobia. Król 2” 
  • Claude Debussy „Popołudnie Fauna”
  • „Puszek okruszek” muzyka: Jarosław Kukulski, słowa: Jerzy Dąbrowski
  • Tekla Bądarzewska-Baranowska „Modlitwa Dziewicy” 
  • Johannes Brahms „Kwartet fortepianowy c-moll op. 63" część 1
  • Michał Pepol, Bartek Wąsik „Fobia. Pobicie” 
  • Michał Pepol, Bartek Wąsik „Fobia. Techno Kościół”
  • „The winner takes it all” słowa: Björn Ulvaeus, muzyka: Benny Anderson 
  • Gabriel Faure „In paradisum”

 

 

Media

Nagrody

    • GRAND PRIX 17. edycji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego BOSKA KOMEDIA w Krakowie 2024

      Za odwagę w artystycznej prowokacji, która nakłuwa społeczną wrażliwość i rozszerza jej granice, każąc dostrzec tematy dotychczas ignorowane.

Tournee

    14 maja 2024 64. Kaliskie Spotkania Teatralne / Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego, Kalisz

    11 czerwca 2024  Divadelná Nitra, Bratysława (Słowacja)

    16 czerwca 2024 Slovensko mladinsko gledališče, Ljubljana (Słowenia)

    25-26 czerwca 2024 Biennale Teatro 2024, Wenecja (Włochy)

    06-07 grydnia 2024 – Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia, Kraków (Polska)

     

Zobacz także

Wyrażam zgodę na otrzymywanie newslettera zawierającego informacje handlowe dotyczące Nowego Teatru. Więcej.
Akceptuję treść regulaminu newsletterów Więcej.