Ostatni
Romuald KrężelNie wyobrażajmy sobie teatru za sto lat. Spróbujmy odpowiedzieć na pytanie, dlaczego nasza wyobraźnia nie sięga zbyt daleko w przyszłość.
Nie wyobrażajmy sobie teatru za sto lat. Spróbujmy odpowiedzieć na pytanie, dlaczego nasza wyobraźnia nie sięga zbyt daleko w przyszłość.
Dlaczego z przerażeniem snujemy teorie o życiu na Ziemi za ćwierć wieku, czemu paraliżuje nas myśl o pojutrze? I czemu sztuka ma problem z opowiadaniem o najbardziej palącej zmianie, która dzieje się na naszych oczach – czyli o zmianie klimatycznej?
Potrafimy pomyśleć o niedźwiedziu polarnym dryfującym na roztapiającej się krze, ale trudno nam wyobrazić sobie świat bez gospodarki opartej na węglu. Jesteśmy w stanie zwizualizować sobie morze plastiku, ale nie widzimy przyszłości bez ropy naftowej. W naszej kulturze potrzeba nowych opowieści, którymi tłumaczymy sobie świat: takich, które w odróżnieniu od dotychczasowych nie będą nastawiać nas przeciwko sobie i przeciwko Ziemi. – mówiła Naomi Klein 11 listopada 2016 roku, odbierając nagrodę Sydnejskiej Fundacji Pokojowej. Nadszedł czas, żeby teatr wziął na siebie odpowiedzialność za tworzenie właśnie takich opowieści.
Spektakl w ramach projektu Teatr 2118.
Aktorzy i aktorki
-
Bartosz Bielenia
Bartosz Bielenia
-
Jan Sobolewski
Jan Sobolewski
-
Ewelina Pankowska
Ewelina Pankowska
Informacje
- Reżyseria: Romuald Krężel
- Dramaturgia: Agnieszka Jakimiak
- Wizualizacja, scenografia: Monica Duncan
- Muzyka: Bartek Borowiec
- Kostiumy: Maria Duda
- Kurator projektu Teatr 2118: Tomasz Plata
Występują:
- Ewelina Pankowska,
- Bartosz Bielenia
- Jan Sobolewski
Podczas pracy nad spektaklem twórcy korzystali z praktyki choreograficznej Alice Chauchat Togethering (www.alicechauchat.net) oraz inspirowali się książką Donny Haraway Staying with the Trouble: Making Kin in the Chthulucene.
W spektaklu wykorzystano następujące utwory muzyczne:
- Ostatni muzyka i słowa: Edyta Bartosiewicz
O cyklu Teatr 2018:
Jak wyobrażasz sobie teatr za 100 lat? W ramach cyklu 2118 na to pytanie odpowiedzą artyści nowej fali polskiego teatru: Anna Karasińska, Ania Nowak, Wojtek Ziemilski i Romuald Krężel. Ich spektakle są projektami odległej przyszłości – teatralnej, ale i pozateatralej. Niejako z definicji twórcy stają wobec konieczności zaprojektowania nie tylko teatru XXII wieku, ale również społecznego otoczenia, w którym ów teatr będzie funkcjonował. Wyobraźnia artystów ograniczona jest jednym zastrzeżeniem: w ramach cyklu zakazane jest używanie słowa utopia. 2118 ma służyć wymyślaniu tego, co możliwe, a nie tego, co utopijne. Na początku XX wieku podobny trud podjęli wizjonerzy pierwszej awangardy: wymyślili coś, czego jeszcze nie było. Nadszedł czas, by powtórzyć ich gest. 2118 to także refleksja na temat naszej pamięci, jej mechanizmów, ukrytych motywacji. Co z naszej współczesności zostanie zapamiętane za sto lat? Czy my sami będziemy zapamiętani? Tomasz Plata
Media
Zobacz także
-
Nowa książka: Boga nie ma, jest życie Piotr Augustyniak
Literatura / Spotkania
24.03 PN 19.00Nowa książka: Boga nie ma, jest życie Piotr Augustyniak
-
Schron – pokaz filmu Krystiana Lupy oraz spotkanie z reżyserem
Film / Spotkania
31.03 PN 19.00Schron – pokaz filmu Krystiana Lupy oraz spotkanie z reżyserem
-
Nowa książka: Ćpun i Głupek Mateusz Górniak
Literatura / Spotkania
14.04 PN 19.00Nowa książka: Ćpun i Głupek Mateusz Górniak
-
Dyskusyjny Klub Teatralny: Kofman. Podwójne wiązanie
Spotkania
15.04 WT 21.15Dyskusyjny Klub Teatralny: Kofman. Podwójne wiązanie