Kino i sobowtóry: od Studenta z Pragi do Orphan Black
Ekran i Zwierciadło. Kino pyta o tożsamośćWykład Adama Lipszyca o tożsamości w kinie, na podstawie dwóch filmów: „Studenta z Pragi” oraz „Orphan Black”.
Wykład Adama Lipszyca o tożsamości w kinie, na podstawie dwóch filmów: „Studenta z Pragi” oraz „Orphan Black”.
W XX wieku filozofia i teoria psychoanalityczna rozważały kwestię konstytucji naszej jednostkowej podmiotowości na szereg fascynujących sposobów. W tym samym czasie żywiołowo rozwijała się sztuka filmowa, która już mocą swojego technicznego wymiaru okazała się predestynowana do zadawania oszałamiających pytań na temat natury człowieczeństwa. Ekran filmowy to zwariowane, wariacyjne zwierciadło, w którym człowiek może przyglądać się różnym wersjom świata i samego siebie, konfrontować się ze swoimi lękami, pragnieniami i najgorszymi podejrzeniami. Nic też dziwnego, że od samego początku kino zafascynowane było motywem sobowtóra, który każe człowiekowi zderzyć się z własną skończonością i zapytać o nieuchronność bądź przygodność własnego losu. Nic też dziwnego, że pierwsza psychoanalityczna rozprawa poświęcona tej kwestii, pióra Ottona Ranka, rozpoczyna się właśnie od analizy filmu, niezwykle niegdyś popularnego Studenta z Pragi. Przepatrując wybrane filmy podejmujące ten motyw, od tych najdawniejszych aż po najnowsze, po raz pierwszy spróbujemy zmierzyć się z sytuacją, w której kino pyta o naszą tożsamość.
Zobacz także
-
Nowa książka dla dzieci: Kocia szajka i zaginione bajki Agata Romaniuk
Literatura / Spotkania
18.05 SOB 14.00Nowa książka dla dzieci: Kocia szajka i zaginione bajki Agata Romaniuk
-
Goście Wieczerzy Pańskiej
Teatr
25–27.05Goście Wieczerzy Pańskiej
-
Przemiana
Teatr
31.05–02.06Przemiana
-
Gdzie się kryją zmysły?
Teatr
01–02.06Gdzie się kryją zmysły?