Na tydzień przed Festiwalem Marii Magdaleny w 1518 roku, Frau Troffea wyszła z domu przez podwórze i niespodziewanie dla siebie samej zaczęła gorączkowo tańczyć na jednej z wąskich strasburskich uliczek. Tańczyła cały dzień aż do późnego wieczora, a potem całą noc. Trzeciego dnia szalonego tańca była skrajnie wyczerpana, buty miała przesiąknięte krwią, ale nie mogła przestać. W końcu jej zaraźliwy taniec przetoczył się przez miasto i wywołał epidemię tańca, która przyniosła wiele ofiar.

Zanurzając się w historię Frau Troffea, performer opowiada o własnym doświadczeniu traumatycznej obsesji i nieustannego poszukiwania wolności, które wydaje się bolesne i śmiertelne. Szok wywołany oddzieleniem od domu i przeszłości, przymusową emigracją z Białorusi i poszukiwaniem siebie, sprawia, że rozpływa się całkowicie w atrakcyjnej berlińskiej kulturze rave. Magnetyzm techno przynosi zewnętrzną i wewnętrzną transformację imprezowicza. Pod wpływem silnego stresu wywołanego dopalaczami doświadcza nowej swobody komunikacji i ruchu.  Przyspieszając, performer traci i odzyskuje precyzję ruchu, obserwuje reakcje ciała, wychwytuje krytyczne wskaźniki rytmu serca. To działanie zarówno fizjologiczne, jak i poetyckie, ujawnia różne wymiary artystyczne. Poprzez intensywną ceremonię ciała opowiadana jest historia choroby całego kraju i obsesyjnego poszukiwania lekarstwa w wolności.

BY