Poznańscy Seryjni poeci w Warszawie! 

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa WBPiCAK. Wydarzenie 

„Wagary w czyśćcu” są dziesiątą książką poetycką Artura Szlosarka, która ukazuje się dziesięć lat po poprzedniej („Ołówek rzeźnika”, WBPiCAK 2012) i niemal 30 lat po debiutanckiej. Jej trzy części – „Celan”, „Wagary” i „Yolo” – wypełnia ponad 50 utworów, w tym poemat oraz 15 przekładów wierszy Celana. Mimo patronatu autora „Fugi śmierci” Szlosarek porusza się w poezji osobną ścieżką a, jak zauważa Marian Stala – przytaczany przez Pawła Mackiewicza w posłowiu do wyboru wierszy „Późne echo” (WBPiCAK 2017) – osobność ta pcha go ku dialogiczności. Kiedy głosi metafizykę (ale także: nigdy nie wydobywa się z niej), by przywołać bądź wywołać za pomocą słów metafizyczny dreszcz, prowadzi go korpus tekstów kultury, postaci-symbole i ich żywotność w materialnym, historycznym świecie. Niemal oczywistym staje więc, że czyściec to tylko nienachalna metafora świata w jego obecnej/doczesnej formie – zaproszenie do metafizyki dualistycznej, antypody literackiego skoku w wiarę. To wszystko jednak tylko rama, którą wiersze przekraczają przepełnione codziennymi zdarzeniami, podróżami, chwytaniem żywego języka; wiersze, w których na równych prawach wagarują żołnierze zbrodniczych formacji, ekspedientka sklepu spożywczego, dziad Wilhelm, imigranci z Afryki, Franz Kafka czy Lady Gaga.


Artur Szlosarek (ur. 1968 w Krakowie) – autor książek poetyckich: „Wiersze napisane” (1991), „Wiersze różne” (1993), „Popiół i miód” (1996), „Camera obscura” (1998), „List do ściany” (2000), „Wiersze powtórzone” (2002), „Pod obcym niebem „(2005), „Święto szparagów” (2010), „Ołówek rzeźnika” (2012) i wyboru wierszy „Późne echo” (2017). Tłumacz „Aforyzmów z Zürau” Franza Kafki (2007), a także wierszy Paula Celana, notatek Waltera Benjamina oraz aforyzmów G. Ch. Lichtenberga. Wyróżniony Nagrodą Fundacji im. Kościelskich (1993). Nominowany do Nagrody Nike (1997). Laureat Nagrody Poznańskiego Przeglądu Nowości Wydawniczych: Książka Jesieni (2005). Mieszka w Berlinie.

Natalia Malek (ur. 1988) – poetka, kuratorka wydarzeń literackich, tłumaczka. Autorka czterech książek poetyckich: „Pracowite popołudnia” (2010), „Szaber” (2014) „Kord” (2017) oraz „Karapaks” (2020). Laureatka Nagrody im. Adama Włodka oraz Nagrody Literackiej Gdynia; nominowana także do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej. Współtwórczyni nieformalnej grupy artystycznej kobiet Wspólny Pokój; prowadzi seminaria na temat literatury anglojęzycznej oraz związków literatury i sztuk wizualnych. Mieszka w Warszawie.