• Reżyseria: Krzysztof Garbaczewski
• Scenariusz, dramaturgia: Marcin Cecko
• Koncepcja Wyspy: Aleksandra Wasilkowska
• Muzyka: Jan Duszyński
• Kostiumy: Ania Kuczyńska / Andrzej Sobolewski
• Konsultacje choreograficzne: Claude Bardouil
• Asystent reżysera: Liubov Gorobiuk

Występują:

• Justyna Białowąs 
• Dominika Biernat
• Justyna Wasilewska,
• Tomasz Bazan
• Bartosz Bielenia
• Piotr Polak 
• Paweł Smagała
• Krzysztof Zarzecki

Krzysztof Garbaczewski należy do najbardziej utalentowanych przedstawicieli najmłodszej generacji reżyserów. Jego realizacje w istotnych i eksperymentujących ośrodkach teatralnych Polski (Wrocław, Opole, Wałbrzych) zyskały uznanie krytyki. Spektakle w jego reżyserii goszczą na wielu festiwalach teatralnych w Polsce. Trudno nazwać je przedstawieniami repertuarowymi, bardziej pasuje używane przez reżysera określenie instalacji teatralnych. Za każdym razem stanowią inny rodzaj spotkania i eksploracji materii teatralnej na drodze improwizacji z tekstem i doświadczeń z cielesnością i fizyczną obecnością aktora. Są wypowiedzią rebeliancką, cyberpunkową, pełną niezgody na konformizm dzisiejszego świata i układność teatralną.

Życie seksualne Dzikich to trzecia premiera realizowana wspólnie z Marcinem Cecko jako autorem adaptacji i dramaturgiem. Marcin Cecko, performer i poeta, współautor Manifestu Neolingwistycznego - szeroko komentowanego głosu młodych literatów definiującego na nowo twórczość słowną w kontekście mediów elektronicznych, copyleftu i perfomatyki; w swoich działaniach tekstualnych zderza odległe rejestry językowe: dyskurs naukowy, pierwotny język dźwięków, poezję, metaforykę informatyczną, fizjologię oraz język science-fiction.

Krzysztof Garbaczewski z grupą odważnych, bezkompromisowych aktorów podąża tropem otwartego algorytmu teatralnego zainstalowanego na niezwykłej postaci Malinowskiego, konfrontując go z postkolonialną świadomością i wizją możliwego społeczeństwa przyszłości. Dzicy badani przez Malinowskiego to futurystyczne plemię, które odkryło swoją pierwotność poprzez radykalne użycie nowoczesnych technologii sieciowych. Życie… to fantazja o dzikich dzieciach przyszłości, dla których najbliższą naturą jest krzem, nanorurki węglowe, a wiatr zamiast liści kołysze zbiorami danych.

Celem projektu jest przybliżenie dzieła Malinowskiego poprzez dyskurs artystyczny, a nie naukowy. Chodzi o przyjrzenie mu się i analizę przy pomocy środków teatralnych i wizualnych. Zbadanie, jak jego śmiałe tezy funkcjonują w cywilizacji starszej o kilkadziesiąt intensywnych lat rozwoju. Stworzenie języka dialogu z tekstem sprzed kilkudziesięciu lat, niezwykle intensywnych dla rozwoju cywilizacji i stworzenie nowej możliwości funkcjonowania dzikiego we współczesnym społeczeństwie. Efektem ma być wypracowanie oryginalnej poetyki teatralnej i postawienie pytania o miejsce dzikiego w ponowoczesnej rzeczywistości. Zamysł jest ze swej natury dziki, sytuujący działanie Krzysztofa Garbaczewskiego w obrębie kontrkultury.

Jednocześnie zadaniem projektu teatralnego jest ujawnienie ciemnych stron pracy Malinowskiego i jego stosunku do przedmiotu badań, szczegółowo opisanych w dziennikach antropologa.

W przedstawieniu cytowane są następujące utwory:

• Reiner Maria Rilke Elegie Duinejskie w tłum. Mieczysława Jastruna, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1962.
• Bronisław Malinowski Dziennik w ścisłym znaczeniu tego wyrazu, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2001.
• Bronisław Malinowski Życie seksualne dzikich w północno-zachodniej Melanezji, w tłum. Józefa Chałasińskiego i Andrzeja Waligórskiego, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1984.

Wykorzystano następujące utwory muzyczne:

• I Don’t Want to Set the World on Fire muzyka i słowa: Bennie Benjamin, Sol Marcus, Eddie Durham, Edward Seller
• Radio-Activity muzyka: Ralf Huetter, Esieben Schneider; słowa: Ralf Huetter, Esieben Schneider, Emil Schult

Krzysztof Garbaczewski - absolwent Wydziału Reżyserii krakowskiej PWST. Debiutował Chórem sportowym Elfriede Jelinek na scenie Teatru im. J. Kochanowskiego w Opolu. W 2008 roku na scenie Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu powstał spektakl Opętani wg W. Gombrowicza, przy którym Garbaczewski był nie tylko reżyserem, ale też autorem adaptacji, opracowania muzycznego i projekcji wideo. Spektakl otrzymał wyróżnienie na V Ogólnopolskim Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejski (2009). Laureat konkursu Talenty Trójki w kategorii teatr za konsekwentne rozwijanie niepowtarzalnego stylu, dbałość o pracę z aktorem, rozmach inscenizacyjny i próbę całościowego spojrzenia na świat dzięki oryginalnej wyobraźni. Za Odyseję (Teatr im. Kochanowskiego Opolu, 2009) został nagrodzony jako najlepszy reżyser oraz współautor scenografii przez jury Międzynarodowego Festiwalu Boska Komedia w Krakowie. W 2010 odbyła się premiera Biesów wg Dostojewskiego w jego reżyserii w Teatrze Polskim we Wrocławiu oraz Gwiazdy śmierci w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu.

Marcin Cecko - poeta, pisarz i performer związany początkowo z nurtem neolingwistycznym. Współpracował z Studium Teatralnym, najpierw jako aktor w spektaklu Człowiek, następnie jako autor tekstu na którym oparto przedstawienie Parsifal. Jego wiersze, zostały wykorzystane w spektaklu Cokolwiek się zdarzy kocham cię (TR Warszawa, 2005). W 2007 stanął na czele formacji 3 Boys Move, wraz z Piotrem Głowackim i Janem Dravnelem. Współpracował z Krzysztofem Garbaczewskim jako dramaturg i scenarzysta przy spektaklach Odyseja oraz Gwiazda śmierci.

Aleksandra Wasilkowska - urodzona w 1978 w Warszawie, architektka działająca na styku architektury, nauki i sztuki. Ukończyła Ecole d'Architecture de Bretagne we Francji oraz Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. W 2010 wraz z Agnieszką Kurant stworzyła instalację Emergency Exit na XII Międzynarodowym Biennale Architektury w Wenecji. Współtworzyła wystawę Niezwykle Rzadkie Zdarzenia w CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie oraz Assembling in Public w Chelsea College of Art w Londynie. Wraz z prof. Andrzejem Nowakiem jest współautorką książki Warszawa jako struktura emergentna wydanej przez Fundację Bęc Zmiana. Wykłada na studiach Sztuka/Przestrzeń Publiczna/Demokracja na SWPS oraz prowadzi swoją pracownię architektoniczną w Warszawie.

Jan Duszyński - absolwent Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej w Warszawie (dyplom z wyróżnieniem w 2003r.) w klasie prof. Stanisława Moryto. Ukończył z najwyższą oceną studia kompozytorskie w Julliard School of Music w Nowym Jorku pod kierunkiem Christophera Rouss'a. Ważniejsze kompozycje: Rondo na fortepian, perkusję i orkiestrę smyczkową, It’s all to see what’s there. Komponuje muzykę do spektakli teatralnych i filmów.