Solarium Nowego Teatru: Krzysztof Bagiński. Kalejdoskop 3
Krzysztof Bagiński / SOLARIUM NOWEGO TEATRUDla Solarium Nowego Teatru artysta stworzył wideoinstalację, w której z dokumentalną wnikliwością przygląda się ruchowi lalek z archiwum warszawskiego Teatru Baj.
Dla Solarium Nowego Teatru artysta stworzył wideoinstalację, w której z dokumentalną wnikliwością przygląda się ruchowi lalek z archiwum warszawskiego Teatru Baj.
Kalejdoskop 3
W nowej pracy Krzysztofa Bagińskiego smutek przemijania jest uczuciem, w którym warto się zanurzyć.
Zadania aktorskie i improwizacje lalek wytwarzają niejednoznaczną choreografię. Gesty, interakcje i momenty zatrzymania formują się w dziwny taniec, pantomimę, a nawet rytuał. Za pomocą szerokich kadrów artysta odkrywa, zazwyczaj ukryte w ciemności, kulisy. Ujawnia magię – między innymi w relacji aktorów i lalek. Więź pomiędzy nimi, z pewnością, jest jednym z osobnych tematów pracy. Bagiński komponuje filmowy świat ze zręcznego performansu lalkarzy oraz tekstów prozatorskich i poetyckich, które – nawet jeśli nie bezpośrednio obecne w wideo – przywołują literacką aurę ich autorek. Za pomocą tego gestu opowiada o emocjach trudnych i nieprzystających do zwyczajowego wyobrażenia o publiczności teatru lalek.
W opowiadaniu historii Bagiński korzysta z metody Bruce'a Naumana, inspirując się jego pracą "Clowns torture". Podobnie jak Nauman, artysta każe swoim bohaterkom i bohaterom w nieskończoność przeżywać na ekranach silne emocje. Ale obrazy, które pojawiają się w jego pracy mogą przywodzić na myśl także (być może wbrew intencji) ślady najbardziej samotnego chłopca literatury, „Małego księcia" czy XIV-wiecznego emo-poematu „Roman de la Rose".
Czy w tych małych performerkach autor widzi (małego) siebie? Jaką historię lalki mają opowiedzieć za artystę? Jaką emocję przeżyć? Niezależnie od zamiaru artysty, jego lalki są nie tylko medium artystycznym, ale być może także obiektami potrafiącymi ustanawiać połączenia między duchami - czytać w myślach i dawać ciało cudzym sercom.
Wideoinstalacja dostępna jest także w formie audiodeskrypcji, do ściągnięcia poniżej lub w formie QR kodów na samej wystawie.
Wstęp do audiodeskrypcji: https://tiny.pl/wxj9v
Audiodeskrypcja wystawy: https://tiny.pl/wxj9k
A tutaj możecie przeczytać tekst kuratorski o samej pracy Krzysztofa Bagińskiego: https://tiny.pl/wxjwg
Tekst audiodeskrypcji przygotowała Aleksandra Bratkowska.
Projekt audiodeskrypcji dofinansowany w ramach projektu „Kultura bez barier” realizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach Działania 4.3 Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020.
Informacje
Krzysztof Bagiński jest artystą, filmowcem i producentem muzycznym działającym w obszarze filmu, dźwięku i performance. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz na Dutch Art Institute. Bagiński jest współzałożycielem i członkiem kolektywu Kem, gdzie skupia się na dźwięku oraz organizacji wydarzeń i imprez. Współtworzy też W Brzask, cykl koncertów eksperymentalnych w ogrodach Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w warszawskiej Królikarni.
Kurator: Michał Grzegorzek
Produkcja: Joanna Manecka
5 - 21 sierpnia
5 sierpnia wernisaż 20:00
15:00-22:00
wstęp wolny
Występują:
Elżbieta Bieda
Katarzyna Kulik
Piotr Warszawski
Praca powstała we współpracy z warszawskim Teatrem Baj. W filmie wykorzystano lalki pochodzące z archiwum Teatru Baj.
Róża - autor Andrzej Dworakowski, ze spektaklu “Słoń i kwiat”
Emil i Ida - autorka Martyna Dworakowska, ze spektaklu "Emil z Lönnebergi”
Podziękowania:
Teatr Baj, Andrzej Dworakowski, Martyna Dworakowska, Maciej Górnicki, Karolina Mełnicka, Jadwiga Bogdanowicz, Billy Morgan, Alex Baczyński-Jenkins, Michał Perła
Zobacz także
-
Nowa książka: Starzyński. Prezydent z pomnika Grzegorz Piątek
Literatura / Spotkania
22.04 PN 19.00Nowa książka: Starzyński. Prezydent z pomnika Grzegorz Piątek
-
She was a friend of someone else
Teatr
19–20.05She was a friend of someone else
-
Przemiana
Teatr
31.05–02.06Przemiana
-
Gdzie się kryją zmysły?
Teatr
01–02.06Gdzie się kryją zmysły?