Publika
Maria Stokłosa, Aleks Borys | Poszerzanie polaJak zauważyć choreografię – elementy, języki, układy potrzebne by cielesność stała się podstawą budowania wspólnoty? Spektakl z udziałem widzów odbierany przez doświadczanie i działanie. Wejście na spektakl bez obuwia. Ubierzcie się wygodnie.
Najbliższe spektakle
-
Publika Taniec
PJM04.06ND 18.00 Brak biletów -
Publika Taniec05.06PN 19.00 Brak biletów
- Przejdź do kalendarza
Jak zauważyć choreografię – elementy, języki, układy potrzebne by cielesność stała się podstawą budowania wspólnoty? Spektakl z udziałem widzów odbierany przez doświadczanie i działanie. Wejście na spektakl bez obuwia. Ubierzcie się wygodnie.
Najbliższe spektakle
-
Publika Taniec
PJM04.06ND 18.00 Brak biletów -
Publika Taniec05.06PN 19.00 Brak biletów
- Przejdź do kalendarza
Publika to spektakl taneczny, podczas którego widzowie wchodzą na scenę i wraz z performerkami podejmują działanie. Biorą udział w przedstawieniu, wspólnym tańcu, ale przede wszystkim spotkaniu i doświadczeniu bycia razem w określonej przestrzeni i czasie. Gromadząc się, wnoszą też swoje indywidualne wybory i potrzeby. Jak one wpływają na całą konstelację Publiki?
Punktem wyjścia jest podwójne znaczenie słowa publika: respublika oznacza to, co wspólne i oparte na relacji; a publiczność oznacza widzów sprowadzonych do zmysłu wzroku. W proponowanym działaniu interesuje nas to, jaką publikę może uruchomić choreografia. O ile taniec rozumiemy jako ruch życia, właściwość bycia w ciele, o tyle choreografia jest tutaj formą ustanawiania konstelacji bycia razem, układów i ugrupowań. W tym sensie jest więc narzędziem budowania relacji i wspólnot. Chcemy sprawdzić, w jaki sposób publiczność może zostać ustanowiona inaczej niż jako widzowie. Czy jako wspólnota może zafunkcjonować w uruchamiającej także inne zmysły i funkcje języka, a w konsekwencji nowy potencjał polityczny i publiczny, choreografii, a może raczej rozpoznać swój źródłowo zawsze już choreograficzny charakter?
Publika jest cielesnym doświadczeniem i przyjemnością płynącą ze wspólnego ruchu.
Informacje
Choreografia, performance: Aleks Borys
Choreografia, performance: Maria Stokłosa
Scenografia, projekt kostiumów: Alicja Bielawska
Konsultacje dramaturgiczne: Dorota Sosnowska
Konsultacje dramaturgiczne, performance: Katarzyna Sztarbała
Asystentka scenografki, performance: Katarzyna Kalinowska
Produkcja: Zuzanna Kubiak
Inspicjent: Łukasz Jóźków
Światła: Patryk Adamski
Realizacja dźwięku: Adrian Hutyriak
Realizacja kostiumów: Sylwia Szefer, Anna Fedorowicz
Rekwizytor, wykonanie elementów scenografii: Grzegorz Karkowski
Garderobiana: Daria Perzyna
Projekt graficzny: Maja Demska
Rezydencje: Contemporary Art Space Kutomo/ Ehkä-production
Produkcja: Nowy Teatr
Koprodukcja: Teatr Łaźnia Nowa, Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach
Spektakl powstał w ramach trzeciej edycji Poszerzania pola, choreograficznego programu realizowanego przez Nowy Teatr, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie oraz Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.
Kuratorką programu jest Joanna Leśnierowska.
W spektaklu zostały wykorzystane następujące utwory muzyczne:
„Good Time Girl” słowa i muzyka: Charlie Barker, Sophie Hawley-Weld, Tucker Halpern,
„A View from the Window for tape" (1971) Elżbieta Sikora,
„Bach's Air” muzyka: Delia Derbyshire,
„Mu” ONDINATA. Songs for Ondine słowa i muzyka: Joanna Halszka Sokołowska,
„Nie pytaj o Polskę” słowa i muzyka: Grzegorz Ciechowski.
Media
Kalendarz
Czerwiec 04
Zobacz także
-
Ich heiße Frau Troffea
Teatr
31.05–02.06Ich heiße Frau Troffea
-
Jeż i lis. I robak. O pojmowaniu współczesności u Kafki
Spotkania
06.06 WT 19.00Jeż i lis. I robak. O pojmowaniu współczesności u Kafki
-
Przemiana i przemiany. Przyjemność porażki
Spotkania
14.06 ŚR 19.00Przemiana i przemiany. Przyjemność porażki
-
Wolne ciała
Taniec
29–30.06Wolne ciała