To ciało opuszczone, a zarazem generujące nieskończone drgania wewnątrz siebie. To ciało żywe. To ciało Byka - Ariadny. Labirynt przestaje być miejscem, a staje się siłą biologiczną. Labirynt nie jest już labiryntem poznania, labiryny nie jest drogą, w którą trzymając nić, zapuszcza się ktoś, kto ma zabić byka. Labirynt stał się białym bykiem, nowym Minotaurem, Bykiem - Ariadną - która określa własną Carte de Tendre. Minotaur się jąka. Minotaur bełkocze. Minotaur jest zmęczony. Minotaur się kładzie. Jego skóra będzie tylko cieńsza. Tu zaczyna sie i kończy każda seria wyruszeń i próśb o pozostanie. Dlaczego płaczesz? Nie płaczę. To dlaczego łzawisz? Jestem zmęczona. Dokąd idziesz? Po red bulla. Zostań.

Punktem wyjścia do ostatecznej formy tekstu było seminarium Dromomania w którym brali udział: Jakub Bolewski, Dominika Glanc, Michał Kurkowski, Marcelina Obarska, Grzegorz Staszak, Mateusz Wójcik.

W spektaklu został wykorzystany fragment materiału filmowego, prezentującego ruiny wschodniego Aleppo w grudniu 2016 roku. Copyright © RUPTLY