Koncert elektryzujący – i nie chodzi tu jedynie o szalone brzmienia gitar elektrycznych – lecz o wielokierunkowe halucynogenne oddziaływania muzycznej wyobraźni. Lekcja Profesora Bad Trip to środkowa część trylogii, którą Romitelli napisał pod wpływem tekstów Henri’ego Michaux poświęconych meskalinie i innym środkom zmieniającym świadomość, odnajdując analogie pomiędzy turbulencjami tak zaburzonej percepcji a procesami dziejącymi się w jego muzyce – obrazy dźwiękowe są poddawane ciągłym wstrząsom, drganiom, deformacjom, ich kontury falują, wibrują, oscylują. Zaburzone są też kierunki wyznaczane przez muzyczną busolę Maurizio Kagela – roztapiające się zegary z Trwałości pamięci Salvadora Dalego, to drobnostka w porównaniu z „Różą wiatrów na orkiestrę salonową” tego kompozytora o korzeniach argentyńsko-żydowskich mieszkającego przez większość życia na zachodzie  Europy, który swój antykolonialny krytycyzm i ironię koduje już w tytule swego fascynującego ośmioczęściowego muzycznego traktatu. „Północny zachód” zaczyna się imaginacyjną procesją Indian z Andów, powoli zbliżającą się do publiczności, a kończy się  pogwizdywaniami o lekkich odcieniach karnawałowo-sielskich. Skrząca się mrozem „Północ” to odwołanie do syberyjskich rytuałów szamańskich. A Kagela z Romittelim łączą tu Connections Witolda Szalonka – odkrywcy „dźwięków kombinowanych”, którego sonorystyczną inspiracją była „dziwność” dźwięków przypadkowych powstających przy nieumiejętnej grze i brzmienia instrumentów pozaeuropejskich.

Program:
Mauricio Kagel Die Stücke der Windrose: Nordwesten (1991) i Norden (1994)
Witold Szalonek Connections (1972)
Fausto Romitelli Professor Bad Trip, Lesson 2 (1999)