Peleas i Melizanda

Claude Debussy | Krzysztof Warlikowski / Przegląd oper Krzysztofa Warlikowskiego i Małgorzaty Szczęśniak

Projekcja opery ze wstępem muzykolożki, Katarzyny Naliwajek

Zapewniamy asystę podczas poruszania się po przestrzeni Teatru, a także w dotarciu do Teatru z najbliższego otoczenia (jeśli masz taką potrzebę, zgłoś ją do naszej koordynatorki dostępności: helena.swiegocka@nowyteatr.org lub 693-681-122) Wstęp wolny

Projekcja opery ze wstępem muzykolożki, Katarzyny Naliwajek

Zapewniamy asystę podczas poruszania się po przestrzeni Teatru, a także w dotarciu do Teatru z najbliższego otoczenia (jeśli masz taką potrzebę, zgłoś ją do naszej koordynatorki dostępności: helena.swiegocka@nowyteatr.org lub 693-681-122) Wstęp wolny

Symboliczny las jako miejsce spotkania myśliwego i potencjalnej zwierzyny, którą można zranić i tropić po śladach krwi, w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego umiejscowiony jest we współczesnym lesie – w barze, gdzie rytuał ranienia i chwytania w pułapkę jest odprawiany równie doskonale.  Melizanda (zjawiskowa rola Barbary Hannigan) jako naznaczona traumą i lękiem uciekinierka jest idealnym materiałem na trofeum patriarchalnego predatora numer dwa. 

Nigdy wcześniej w operze cisza i czas nie zostały potraktowane z taką powagą i podniesione do rangi pierwszoplanowych wyznaczników formy. Powolny i majestatyczny motyw lasu otwiera operę i wrota naszej percepcji. Odtąd zanurzamy się coraz głębiej w sferę symboli dźwiękowo-amplifikowanych przez Debussy’ego.

Zaczerpnięta z dramatu Maeterlincka symbolika układa się w dychotomie rozpościerające się na osi ciemność – jasność.

Peleas i Melizanda reprezentują życie, któremu nieustannie zagraża cień choroby i śmierci, spowijający stary ród władców tej nieokreślonej krainy;  dlatego nieustannie poszukują światła i natury. Prześwietlona światłem woda to ożywczy żywioł przemiany, w którym Melizanda topi najpierw koronę, a potem pierścień – symbole powtarzalności patriarchalnej opresji. Zapowiedź śmierci Peleasa z rąk jego przyrodniego brata Golauda opływają wody mroczne i stęchłe.

Innowator Debussy dokonuje tu całkowitej zmiany paradygmatów tonalnych – uwalniając muzykę od binarności systemu dur-moll, daje nowe rozwiązanie – wielość modalizmów. Tak uzyskana wielobarwność, oczyszczona z dominacji jednego właściwego rozwiązania, rozświetla od wewnątrz wieloznaczne tropy tej symbolistycznej opery. 

Rejestrację opery zrealizowanej pięć lat temu w wyjątkowych warunkach postindustrialnej przestrzeni Ruhrtriennale, z imponującą scenografią Małgorzaty Szczęśniak, obejrzymy z polskimi napisami według libretta przetłumaczonego przez zmarłą tragicznie w 2004 roku muzykolożkę Ewę Przybyłowicz. 

Informacje

Muzyka: Claude Debussy

Libretto: Maurice Maeterlinck

Dyrygent: Sylvain Cambreling

Reżyseria: Krzysztof Warlikowski

Scenografia i kostiumy: Małgorzata Szczęśniak

Reżyseria światła: Felice Ross

Choreografia: Claude Bardouil

Wideo: Denis Guéguin

Dramaturgia: Miron Hakenbeck

Tłumaczenie libretta na język polski: Ewa Przybyłowicz

Przygotowanie napisów w języku polskim Zofia Szymanowska

Obsada: Franz-Josef Selig, Phillip Addis, Leigh Melrose, Caio Monteiro, Barbara Hannigan, Sara Mingardo, Solist des Knabenchores der Chorakademie Dortmund


Statyści: Frank Bramkamp, Lisa-Katharina Breuer, Björn Castillano, Yacouba Coulibaly, Klaus-Peter Hannig, Monika Hüttche, Laron Janus, Juliana Jobe, Klaus Linden, Christian Scheid, Gabriele Schönstädt, Eva Stoldt, Aboubacar Traore

Orkiestra: Bochumer Symphoniker

Produkcja Ruhrtriennale 2017

Za udostępnienie nagrania spektaklu dziękujemy Ruhrtriennale.

Za udostępnienie polskiego tłumaczenia libretta dziękujemy Teatrowi Wielkiemu Operze Narodowej i rodzinie tłumaczki.

Zobacz także

Wyrażam zgodę na otrzymywanie newslettera zawierającego informacje handlowe dotyczące Nowego Teatru. Więcej.
Akceptuję treść regulaminu newsletterów Więcej.