Pedro Almodóvar: Tożsamość rozkoszy

Adam Lipszyc / Ekran i Zwierciadło. Kino pyta o tożsamość

Kontrastowe zestawienia krzykliwych kolorów, teatralność gestu, przesadna ekspresja, nieustanne przebieranki, połączenie zamaszystej seksualności, krwawej intrygi i grubego żartu – wszystkie te cechy sprawiają, że najlepsze filmy Pedro Almodóvara oferują widzowi mnóstwo przyjemności czy wręcz rozkoszy. Ale rozkosz, esencja życia, jest też tematem tych filmów, być może tematem najważniejszym. Nie sposób jednak o niej mówić w oderwaniu od cierpienia i śmierci, które nigdy nie zostają tu wyprowadzone poza kadr, a przede wszystkim – w oderwaniu od nieustannego procesu renegocjacji naszej seksualnej orientacji i tożsamości, tak jakby rozkosz dana była tylko tym, którzy otworzą się na takie renegocjacje, przebieranki i teatralizacje. Podczas tego wykładu nie obejdzie się raczej bez odwołań do Shakespeare’a, Lacana i Judith Butler, uczyć się jednak będziemy przede wszystkim od samego Almodóvara. Kobiety na skraju załamania nerwowego, Wszystko o mojej matcePorozmawiaj z nią to trzy arcydzieła, w których o tożsamości i rozkoszy – zawsze w powiązaniu z cierpieniem i śmiercią – mówi się w sposób najsubtelniejszy i stąd też na tych właśnie filmach skupimy się podczas wykładu.

Zobacz także

Wyrażam zgodę na otrzymywanie newslettera zawierającego informacje handlowe dotyczące Nowego Teatru. Więcej.
Akceptuję treść regulaminu newsletterów Więcej.