Wydarzenie będzie tłumaczone na Polski Język Migowy. 
Festiwal Kultury Bez Barier

Spotkanie będzie również transmitowane na żywo na facebooku Nowego Teatru z tłumaczeniem na Polski Język Migowy. 
Tłumaczenie: Marlena Florczyk

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa Filtry. 

Wypiór to historia o parze znerwicowanych, wielkomiejskich trzydziestolatków, którym sypie się związek. Opowiedziana z humorem i epickim realizmem, jest zarazem opowieścią niesamowitą, gdyż jedną z głównych ról gra tu przeistoczony w wampira Adam Mickiewicz.

Tekst jest napisany klasycznym dla literackiej polszczyzny trzynastozgłoskowcem, uwodzi melodią i rytmem języka, ale autor nie napawa się swoim brzuchomówczym kunsztem bez uzasadnienia. Bo czy niedole i atrakcje, które czekają na użytkowników tindera da się opowiedzieć mickiewiczowską frazą? Czy prekariacki los Mickiewicza, który jako wampir nie bardzo może przebierać w ofertach pracy, zapisany wersami jak z Pana Tadeusza, może być przejmujący? Albo czy opis kryzysu bliskości w hipsterskim związku podda się dziś tyle już razy wypróbowanej melodii ze średniówką?

Uzdański potrafi sprawić, że romantyczna fraza ożywa, zaczyna się skrzyć, bawić, zachwycać. Potrafi o wiele więcej, bo Wypiór to nie tylko pokaz językowego kunsztu autora, nie tylko niezwykle aktualna powieść obyczajowa, ale również próba zmierzenia się ze schedą romantyzmu. Uzdański zaprzęga jedną z najbardziej tradycyjnych dykcji polszczyzny do pracy na rzecz współczesności, tak jakby wierzył, że upiór Adama Mickiewicza wydobyty wreszcie z szafy i wyprowadzony na ulice dzisiejszej Warszawy na dobre przestanie tu straszyć. Ten artystyczny dialog z intelektualną spuścizną Marii Janion prowadzony jest w duchu najlepszej tradycji kabaretu literackiego.

Grzegorz Uzdański

Urodzony w 1979 roku pisarz i poeta, a właściwie potrafi się odnaleźć w każdym rejestrze: odkąd na Facebooku założył stronę z pastiszami „Nowe wiersze sławnych poetów”, zaczął zdobywać rozgłos jako literacki brzuchomówca, naśladowca dowolnego stylu. Wiersze i opowiadania podsłuchane publikował w „Przekroju”, z którym współpracuje regularnie, a także w „Dwutygodniku” i „Gazecie Wyborczej”. Poza pisaniem występuje w warszawskim Resorcie Komedii w różnych grupach improwizacji komediowej (stały skład Resortu, Cinema Disco, Dobrze, Miła Para). Ma ponadto talent wokalny i charyzmę – śpiewał w zespole Przepraszam, teraz śpiewa w Rybach.

Jest doktorem filozofii (na Uniwersytecie Warszawskim obronił pracę o płynności pojęć u Martina Heideggera, też w pewnym sensie poety), a przez kilkanaście lat pracował w społecznym gimnazjum na Ochocie jako nauczyciel filozofii i etyki oraz wychowawca. Do niedawna działał także w Zespole Literackim przy Studiu Munka, powołanym dla młodych filmowców. 

Jako prozaik zadebiutował książką Wakacje (2016), nominowaną do Nagrody Conrada opowieścią o wyprawie matki i córki na rodzinne Kujawy, ale większy rozgłos przyniosła mu następna powieść, Zaraz będzie po wszystkim (2019): czuła, choć wcale nie czułostkowa rzecz o pensjonariuszach i pracownikach domu opieki. Po wybuchu pandemii opublikował też opowiadanie w charytatywnym zbiorze Nadzieja (2020), gdzie znalazł się w gronie najlepszych współczesnych autorów.