Książka ukazuje się nakładem Wydawnictwa Filtry. 

Obrazoburcza, śmiało czerpiąca z popkultury, powieść o woli życia i pragnieniu śmierci na gruzach zrujnowanego świata. Bezlitosne spojrzenie na Europę, nie tylko ubiegłego wieku. A także komentarz do dzisiejszej Polski: podzielonej, wrogiej „obcym”, rządzonej resentymentem i pozbawionej wizji przyszłości.

Koniec wojny, polskie „ziemie odzyskane”. Tropiony przez nową władzę pułkownik Szest zawiera swoisty pakt z diabłem, by ocalić nadmorskie miasteczko i uwięzionych tam ludzi. Staje na czele bojówki uformowanej z wyklętych i ludowców, ale wspólny triumf nie odwraca biegu historii. Co gorsza, nikt nie wie, jaki będzie świat, który wyłoni się z wszędobylskich zniszczeń.

Wycofujące się armie, uchodźcy i przesiedleńcy, przemoc i strach. W tej infernalnej scenerii pojawia się jednak nadzieja: niemiecka branka, polska wyklęta i „tutejsze” dziecko łączą się w rodzinę, dla której z ruin dawnego świata warto odzyskać jedno – miłość.

Piotr Siemion - pisarz (ur. 1961). Uczestnik wrocławskich ruchów kontrkulturowych u schyłku komunizmu. Od 1988 mieszkał w USA i w Kanadzie, od 2000 rezyduje w Warszawie. Z wykształcenia amerykanista (w 1994 obronił doktorat na Columbia University w Nowym Jorku) i prawnik (dyplom na Columbia University, 1997). Ma dorosłą córkę i dziesięcioletniego syna.

Debiutował wcześnie jako tłumacz powieści amerykańskich i brytyjskich. Zdobywca Nagrody „Literatury na świecie” za debiut przekładowy prozą 1986; nagroda STP za najlepszy przekład prozy, 1990. Na emigracji współpracował z legendarnym pismem BruLion. W roku 2000 zaczął właściwą karierę powieściopisarską. Jego gorzkie, wirtuozerskie literacko Niskie Łąki zostały uznano za najciekawsze zjawisko literackie roku (nagroda miesięcznika „Machina”, 2000). Wydana cztery lata później powieść Finimondo ugruntowała jego literacką pozycję. W 2015 roku ukazał się Dziennik roku Węża, intymny zapis roku z życia pisarza.