Kabaret warszawski

Krzysztof Warlikowski

Spektakl Krzysztofa Warlikowskiego inspirowany tekstem Johna van Drutena I’m a Camera oraz filmem Shortbus Johna Camerona Mitchella.

Premiera: 23.09.2013 Napisy w języku angielskim 19.03 audiodeskrypcja
23.03 napisy PL dla niesłyszących
Czas trwania spektaklu: 5 godzin z przerwą
Kobieta stojąca w okrągłym świetle reflektora na jednej nodze z drugą wzniesioną wysoko powyżej głowy ubrana w połyskującą koszulkę i beżowe krótkie spodenki, w budach na wysokich obcasach

Spektakl Krzysztofa Warlikowskiego inspirowany tekstem Johna van Drutena I’m a Camera oraz filmem Shortbus Johna Camerona Mitchella.

Premiera: 23.09.2013 Napisy w języku angielskim 19.03 audiodeskrypcja
23.03 napisy PL dla niesłyszących
Czas trwania spektaklu: 5 godzin z przerwą

Dwie odległe w czasie rzeczywistości: Niemcy czasów republiki Weimarskiej, w których władzę stopniowo przejmują faszyści oraz Nowy Jork po 11 września to czasoprzestrzenie nieomal laboratoryjne, w których uwarunkowania historyczne wyzwalają najbardziej poukrywane i wyparte lęki, seksualne i erotyczne fobie i niespełnienia, wywołując ogromne napięcia i prowadząc do wielu kryzysowych sytuacji. W tych dwóch światach przegląda się dzisiejsza Warszawa.

Łącząc te dwie czasoprzestrzenie reżyser stawia pytanie o to, jakie są dziś granice czy ograniczenia wolności. W epoce uniformizacji i opresywnej normalizacji zachowań, częściowo przeprowadzonej dla wspólnego bezpieczeństwa prawo jednostki do bycia sobą, do swobodnego wyrażania siebie jest coraz bardziej ograniczone i kwestionowane. Społeczna norma staje się rodzajem więzienia. Ta swoista prohibicja swobodnych zachowań znajduje ujście w przestrzeniach zamkniętych, nieomal podziemnych, gdzie wchodzą tylko wtajemniczeni. Teatr jest taką przestrzenią. Tym razem jednak Warlikowski, znany z tego, że prowokuje widzów do nieustannej rozmowy, dyskusji i debaty, sięga po formę i poetykę kabaretu, w której bezpośredni zwrot do widza i nieustanne łamanie konwencji narzucających czwartą ścianę, należą do podstawowych zasad. Kabaret z zasady jest przestrzenią wolności i trwającego permanentnie porządku karnawału. 

Kabaret Warszawski to zespół Nowego Teatru konfrontujący się z wieloma scenariuszami opresji. Spektakl portretuje grupę artystów, dla których sztuka jest głównym sensem działania. Ale sztuka nie odwdzięcza się. Przeciwnie, gubi poświęcających się jej artystów, umożliwiając życie zarazem je uniemożliwia zatruwając wątpliwościami. Warlikowski tworząc przestrzeń terapii i uwalniania lęków i tabu pokazuje też zagrożenia i opresje, jakie automatycznie generują się wokół tego rodzaju enklaw.     

Dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Audio

  • Kabaret / Muzyka

Aktorzy i aktorki

Gościnnie występują

  • Hiroaki Murakami
  • Roman Gancarczyk
  • Monika Niemczyk
  •  
  •  
  •  

Informacje

  • Reżyseria: Krzysztof Warlikowski
  • Adaptacja: Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński, Szczepan Orłowski
  • Dramaturgia: Piotr Gruszczyński 
  • Scenografia i kostiumy: Małgorzata Szczęśniak
  • Muzyka oryginalna: Paweł Mykietyn 
  • Reżyseria świateł: Felice Ross 
  • Ruch: Claude Bardouil
  • Animacje: Kamil Polak

Występują:

  • Stanisława Celińska / Monika Niemczyk
  • Magdalena Cielecka
  • Ewa Dałkowska
  • Małgorzata Hajewska-Krzysztofik
  • Maja Ostaszewska / Jaśmina Polak
  • Magdalena Popławska
  • Claude Bardouil
  • Andrzej Chyra
  • Bartosz Gelner / Hiroaki Murakami
  • Wojciech Kalarus
  • Redbad Klijnstra / Marek Kalita
  • Zygmunt MalanowiczRoman Gancarczyk
  • Piotr Polak
  • Jacek Poniedziałek
  • Maciej Stuhr

Muzycy:

  • Paweł Bomert
  • Piotr Maślanka
  • Paweł Stankiewicz
  • Fabian Włodarek

Koprodukcja:

  • Festival d’Avignon
  • Les Theatres de la Ville de Luxembourg
  • Theatre National de Chaillot, Paryż
  • Theatre de la Place, Liege
  • La Comedie de Clermont-Ferrand
  • Narodowy Instytut Audiowizualny 

W spektaklu wykorzystano następujące utwory literackie: 

  •  Justin Vivian Bond Tango. Powrót do dzieciństwa, w szpilkach (Tango. My Childhood, Backwards and in High Heels) w tłumaczeniu Jacka Poniedziałka © Copyright by Justin Vivian Bond, 2011. Published in 2011 by The Feminist Press at the City University of New York. © Copyright for the Polish translation by Grupa Wydawnicza Foksal, 2013. Książka w przekładzie Jacka Poniedziałka ukazała się nakładem Grupy Wydawniczej Foksal w 2013 roku.
  • John Maxwell Coetzee Wiek żelaza (Age of Iron) w tłumaczeniu Anny Mysłowskiej. © Copyright by J. M. Coetzee, 1983.
  • John Maxwell Coetzee Życie i czasy Michaela K. (Life and Times of Michael K.) w tłumaczeniu Magdaleny Konikowskiej. © Copyright by J. M. Coetzee, 1990. By arrangement with Peter Lampack Agency 551 5th Avenue, Suite 1613, New York, NY 10176-0187 USA.
  • John Van Druten I Am a Camera w tłumaczeniu Piotra Gruszczyńskiego – adaptacja Pożegnania z Berlinem Christophera Isherwooda. © Copyright by The Estate of John Van Druten. © Copyright by The Estate of Christopher Isherwood.
  • Jonathan Littell Łaskawe w tłumaczeniu Katarzyny Kamińskiej-Maurugeon. © Copyright by Jonathan Littell, 2006. © Copyright for Polish translation by Wydawnictwo Literackie, 2008.
  • John Cameron Mitchell Shortbus w tłumaczeniu Piotra Gruszczyńskiego. © Copyright by Safeword Productions, LLC.

Utwory zacytowane w spektaklu:

  • Ingmar Bergman Jajo węża
  • Fryderyk Járosy Proszę państwa
  • Tony Kushner The Bright Room Called Day
  • Fryderyk Nietzsche Przypadek Wagnera. Problem muzykanta w tłumaczeniu Stanisława Gromadzkiego
  • Patti Smith Poniedziałkowe dzieci

Utwory muzyczne wykorzystane w spektaklu: 

  • O, du schöner Westerwald słowa: Willi Münker, muzyka: Joseph Neuhäuser
  • O du, mein holder Abendstern aria z opery Tannhauser Richarda Wagnera
  • Big Spender muzyka: Cy Coleman, słowa: Dorothy Fields
  • Złoto Renu – fragment uwertury muzyka: Richard Wagner
  • Halaila słowa i muzyka: Yitzy Waldner
  • My Funny Valentine muzyka: Richard Rodgers, słowa: Lorenz Hart
  • Ca c’est Paris słowa i muzyka: J.Padilla, F.Pearly, L.Boyer, J.Charles
  • Je T'aime,...Moi Non Plus muzyka i słowa: Serge Gainsbourg
  • Time to Say Goodbye muzyka: Francesco Sartori, Lucio Quarantotto, Frank Peterson
  • Wenn ich mir was wunschen durfte słowa i muzyka: Friedrich Hollaender
  • Musica para los jameos del agua muzyka: Samuel Aguilar
  • Hallelujah muzyka i słowa: Leonard Cohen
  • Everything In Its Right Place słowa i muzyka: Radiohead
  • The National Anthem słowa i muzyka: Radiohead
  • Kid A słowa i muzyka: Radiohead
  • How to Disappear Completely słowa i muzyka: Radiohead
  • Treefingers muzyka: Radiohead
  • Motion Picture Soundtrack słowa i muzyka: Radiohead
  • Menuet muzyka: Jan Sebastian Bach
  • Aus Den 6 ländlerischen Tänzen KV 606 Wolfgang Amadeusz Mozart 

Fotografia wykorzystana do indentyfikacji spektaklu: Ullstein Bild www.ullsteinbild.de

Przedsięwzięcie grantowe „Nowy bez barier”, finansowane w ramach projektu „Kultura bez barier” realizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach Działania 4.3 Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020.

Nagrody

  • Wyrożnienie dla Bartosza Gelnera w edycji 2013/2014 nagrody im. Andrzeja Nardellego za najlepszy debiut aktorski w teatrach dramatycznych za rolę Cetha przyznane przez Sekcję Krytyków Teatralnych ZASP.
  • Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida dla Stanisławy Celińskiej za rolę Jacqueline Bonbon przyznana przez Samorząd Województwa Mazowieckiego.
  • Wdecha 2013 dla Magdaleny Cieleckiej w kategorii Człowiek Roku. 
    W uzasadnieniu nominacji czytamy m.in: Mistrzostwo pokazała jako Sally Bowles w "Kabarecie warszawskim" (reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy Teatr). "Niech się chowa Sally Lizy Minnelli z "Kabaretu"! Takiej Cieleckiej nigdy dotąd nie widzieliście, taka Cielecka wyzwala się ze wszystkich dotychczasowych stereotypów i zaszufladkowań" - pisał po premierze Maciej Nowak w "Przekroju". Sally walczyła o szczęście mimo wszelkich przeciwności. Gwiazda rockowa, wamp, dojmująco samotna kobieta - te postaci można znaleźć w jej najnowszej, brawurowo zagranej roli.
  • Wyróżnienia w dorocznym rankingu miesięcznika Teatr Najlepszy, najlepsze, najlepsi w sezonie 2012/2013: jako najlepsze przedstawienie sezonu według Joanny Targoń
  • Małgorzata Szczęśniak jako autorka najlepszej scenografii wskazana przez Joannę Targoń
  • Paweł Mykietyn został uznany autorem najlepszej muzyki teatralnej przez Anetę Kyzioł, Witolda Mrozka oraz Joannę Targoń
  • Magdalenę Cielecką w kategorii najlepsza rola kobieca wyróżniła Aneta Kyzioł
  • W kategorii najlepsza rola epizodyczna Joanna Targoń wyróżniła Stanisławę Celińską i Redbada Klijnstrę

Media

    • Gazeta Wyborcza Stołeczna | Dorota Wyżyńska rozmawia z Jackiem Poniedziałkiem (PDF) 
    • Przekrój, Mike Urbaniak rozmawia z Krzysztofem Warlikowskim (PDF)
    • Dziennik Gazeta Prawna, Jacek Wakar (PDF)
    • Gazeta Wyborcza, Witold Mrozek (PDF)
    • Polityka, Aneta Kyzioł (PDF)
    • Rzeczpospolita, Jacek Cieślak (PDF)
    • Tygodnik Powszechny, Marcin Kościelniak (PDF)
    • Przekrój, Maciej Nowak (PDF)
    • Gazeta Wyborcza Trójmiasto (PDF)
    • Gazeta Wybiorcza, Roman Pawłowski o Open'erze (PDF)
    • Gazeta Wyborcza | Roman Pawłowski rozmawia z Krzysztofem Warlikowskim (PDF)
    • Francuska prasa po pokazie "Kabaretu.." w Awinionie (PDF)
    • Jacek Cieślak po Festiwalu w Awinionie (PDF)
    • Zygmunt Malanowicz w rozmowie z Anetą Kyzioł, Polityka (PDF)
    • René Solis, Libération (PDF)
    • Zbigniew Majchrowski, Didaskalia (PDF)
    • Anka Herbut, Dwutygodnik nr 125/2014
    • Recenzje z niemieckich mediów (PDF)

Tournee

    Tournee spektaklu dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytutu Adama Mickiewicza.

    • Gdynia 3-6 lipca 2013, Festiwal Open’er
    • Awinion 19-25 lipca 2013, Festival d’Avignon
    • Wrocław 16-17 października 2013, Międzynardowy Festiwal Teatralny Dialog
    • Kraków 14-15 grudnia 2013, Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia
    • Paryż 7-14 lutego 2014, Theatre National de Chaillot
    • Luksemburg 6-7 marca 2014, Les Theatres de la Ville de Luxembourg
    • Liege 13-15 marca 2014, Le Theatre de la Place
    • Clermont-Ferrand 3-4 kwietnia 2014, La Comedie de Clermont-Ferrand
    • Monachium 24-26 czerwca 2014, Munich Opera Festival
    • Wilno 10-11 października 2016, Festiwal Sirenos

Zobacz także

Wyrażam zgodę na otrzymywanie newslettera zawierającego informacje handlowe dotyczące Nowego Teatru. Więcej.
Akceptuję treść regulaminu newsletterów Więcej.