Spektakl taneczny inspirowany "Video Vixen": modelkami, które pojawiały się w hiphopowych teledyskach na przełomie lat 90. i 2000.

Obrazy obecne w mediach, a w szczególności w teledyskach, często ukazywały kobietę w sposób hiper-sensualny. Powtarzające się motywy w hiphopowych teledyskach wzmacniają stereotypy związane przede wszystkim z czarnoskórymi kobietami. Video Vixens - określane również jako „hip hop honeys” albo „video girls” były przedmiotem ostrej krytyki. Często określano je „Jezabels" końca lat 90. i początku XXI wieku.

Przed erą YouTube’a, kiedy MTV wciąż oznaczało Music Television, model Video Vixen odgrywał główną rolę w teledyskach. Za sprawą dosadnych tekstów (zazwyczaj pisanych przez mężczyzn) oraz zmysłowego, uwodzicielskiego wyglądu skąpo odzianej Vixen, jej występ miał ogromny wpływ na estetykę tych klipów. Jak również na popularność (męskiego) artysty.

W ciągu ostatnich dwudziestu lat Video Vixen zarówno na tym skorzystała, jak i ucierpiała. Obecnie postać ta jest czymś więcej niż tylko uprzedmiotowionym modelem w kulturze zdominowanej przez mężczyzn.

Jezabel nie chce być definiowana przez innych. Porusza się po krajobrazie kultury hip-hopowej, szukając sposobów na odzyskanie własnego wizerunku. Czy jest w stanie zdekonstruować kontrowersyjne stereotypy? Jak „video girl” z teledysku zdefiniowała siebie na nowo?

Spektakl prezentowany na festiwalach na całym świecie, zdobywca nagród:

• Amsterdam Fringe Award (2019)
• International Bursary (2019)
• Nominacja BNG Bank Theater Prize (2020)
• Nominacja: Dutch Dance Days Award (Nederlandse Dansdagen) Maastricht (2020) Spektakl zakwalifikowany do: Het TheaterFestival The Netherlands (2020)
• Spektakl zakwalifikowany do Het TheaterFestival Belgium (2020) – wybór NieuwJong (young work)

Premiera: 5 listopada 2019, Frascati (Amsterdam, Holandia)

Cherish Menzo - tancerka urodzona w 1988 roku w Holandii. Uderza swoją silną, kontrolowaną, nieuchronną fizyczną obecnością. W 2013 roku Cherish Menzo ukończyła Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych w Amsterdamie, na wydziale Urban Contemporary Dance. Od tego czasu występowała w pracach takich artystów jak Eszter Salamon, Akram Khan, Leo Lerus, Hanzel Nezza, Olivier Dubois, Benjamin Kahn, Lisbeth Gruwez, Jan Martens i Nicole Beutler.