Nadszedł czas, w którym sformułowanie „zmiana klimatu” jest zbyt łagodne, by adekwatnie opisać to, co dzieje się na naszej planecie. Powszechnie wiadomo, że mamy do czynienia z kryzysem klimatycznym – to sytuacja równie poważna, jak wojna. Przykład Grety Thunberg, szesnastoletniej aktywistki klimatycznej, wyraźnie ukazuje rozdźwięk między postawą dorosłych, którzy trwonią czas na przeciągające się formalne ustalenia, a wołaniem młodych – których przyszłość jest najbardziej zagrożona – o realne działania.

Jednocześnie w obliczu przełomowych zmian klimatycznych, coraz ważniejsza w szkolnych programach staje się narracja nacjonalistyczna. Młodzież na lekcjach uczy się o Wielkim Narodzie – a przecież Wielkie Narody nie słuchają zewnętrznych zaleceń; nawet jeśli ich realizacja może uchronić Ziemię przed katastrofą. Dlatego tym bardziej, w dobie budowania tożsamości poprzez przynależność narodową, należy sobie zadawać pytanie: w jaki sposób utożsamiamy się z naszą planetą? Czy stać nas na luksus martwienia się o to, że nasze dzieci nie są wystarczającymi patriotami, nie dostatecznie ważne są dla nich tradycyjne wartości rodzinne, podczas gdy miasta, w których żyjemy smażą się w spiekocie? Czy jakiekolwiek znaczenie ma dyskurs dumy z własnego kraju, kiedy nasza stolica dławi się smogiem?

Projekt „Grupa warszawska” zbada jak wygląda życie młodej Polki i Polaka, mieszkańców Warszawy, w czasach kryzysu klimatycznego. Omawiając z młodzieżą problemy dotyczące tożsamości i ekologii, postaramy się dowiedzieć, jak sądzą – z czym będą identyfikować się w przyszłości. Czy przyszłe pokolenia mogą czuć się obywatelami planety w taki sam sposób, w jaki postrzegają siebie jako Polaków? I czy jest jakaś nadzieja na działanie wypływające z tej reorientacji?

Proces twórczy potrwa miesiąc: obejmie dyskusje, warsztaty i improwizacje zarówno w teatrze, jak i w mieście. Jego wynikiem będzie szczegółowy portret przyszłych obywateli planety Ziemi, widziany ich własnymi oczami. Przykład nastoletnich aktywistów i aktywistek klimatycznych pokazuje, że dorośli utracili wiarygodność jako źródło wiedzy na temat tego, co dzieje się na naszej planecie, a młode pokolenie musi demaskować naszą, dorosłą, niezdolność do radzenia sobie z największym globalnym wyzwaniem XXI wieku.

_______

Grupa warszawska będzie pierwszą premierą projektu teatralnego Sąsiedzi. Osoby z Polski, Rosji, Litwy, Białorusi, Ukrainy, Czech, Słowacji i Niemiec będą się sobie przyglądać, z uwagą i empatią. Efektami obserwacji podzielimy się w doświadczeniach teatralnych, wierząc, że teatr dociera często w rejony niedostępne dla innych dyskursów.