Gościnnie: Dźwięk, Justyna Banaszczyk/FOQL
Międzynarodowy Festiwal Nowa Europa. ZbliżeniaWystawa towarzysząca głównemu programowi Festiwalu Nowa Europa. Zbliżenia.
Wystawa towarzysząca głównemu programowi Festiwalu Nowa Europa. Zbliżenia.
Endgame Karaoke Sp. z o. o. | Justyna Banaszczyk/FOQL
Główny bohater filmu „Dekoder” Muscha’y pracuje w barze z burgerami. Jego życie wypełnia jedynie zapach spalonego mięsa, dopóki nie dokonuje zaskakującego odkrycia: zmieniając przyjemną muzykę w restauracji na industrialny noise, może wywołać zamieszki, a nawet rewolucję przeciwko zbliżającej się groźnej sile.
Fantazja o muzyce industrialnej jako radykalnym proteście wobec patriarchalnej opresji pojawia się w pracy Justyny Banaszczyk (FOQL), pierwszej uczestniczki wystawy „gościnnie: Dźwięk”, towarzyszącej pokazom spektaklu Markusa Orhna „Trzy epizody z życia”.
Trzy wiatraki, umieszczone we foyer teatru, zbierają dźwięki otoczenia, przetwarzają je i oddają widzom w formie dziwacznej kompozycji, psychodelicznego doświadczenia utrzymanego w trashowej estetyce cut up. Artystka tworzy pracę formalnie nawiązującą do tzw. muzyki funkcjonalnej (Muzak, ale także muzyka marketingowa, windowa czy muzyka tła), która rozprowadzana drogą kablową w barach czy sklepach miała nie tylko zwiększać wydajność pracujących, ale również wprawiać klientów w nastrój efektywnych zakupów. Muzak dla Banaszczyk to także metafora patriarchalnego dźwięku i narracji, oficjalnie obowiązującego szablonu, wypełniacza, a raczej zagłuszacza innych głosów, a tym samym innych (niż męskie) doświadczeń. Kobiecy głos, funkcjonujący w przestrzeni publicznej, jak intruz, hałas lub zanieczyszczenie, jest w kompozycji natrętnie powracającym nieskładnym refrenem, którego nie sposób nie usłyszeć. W złości, gniewie i zrezygnowaniu dźwiękowego zapętlenia odbija się przecież wiele współczesnych kobiecych historii, bo jak pisze Anne Carson: każdy dźwięk, który wydajemy, to w pewnym stopniu autobiografia.
Głosu użyczyła: Edka Jarząb
gościnnie: Dźwięk skupia się na pracach współczesnych polskich artystek i artystów, dla których działania performatywne lub para-performatywne stanowią główny przedmiot zainteresowania w praktyce artystycznej (choć mogą być one realizowane w nieoczywisty sposób).
Zaproszeni do współpracy przy gościnnie: Dźwięk twórcy przygotowali nowe dźwiękowe prace, które tematycznie lub formalnie odnoszą się do wybranego spektaklu teatralnego: stanowią artystyczną odpowiedź, poruszają podobne zagadnienia lub proponują inne spojrzenie. Takie zbliżenia pozwolą czytać (słuchać) poszczególne realizacje w kontekście teatru lub poza nim, jako osobne utwory. Ciało, pozornie jedynie zredukowane do dźwięku, staje się punktem wyjścia dla wszystkich realizacji.
Artystki i artyści przyglądają się człowiekowi wobec dynamicznie zachodzących zmian klimatycznych, społecznych czy ekonomicznych oraz wynikających z nich konsekwencji: obalania struktur władzy czy negocjowania istniejącego porządku. Każda kompozycja zaczyna się od fizycznego działania i stanowi jego zapis, powidok lub efekt. Od nagrań terenowych, przez dźwiękowe kolaże, klubowe eksperymenty, po poezję słowa mówionego. Ciało, które słucha i jest słyszane.
Rozciągnięta w czasie wystawa będzie dostępna dla słuchaczy w różnych punktach Nowego Teatru. Następujące po sobie w czasie pojedyncze instalacje dźwiękowe pojawią się w każdym tygodniu poprzedzającym premierę spektaklu, do którego się odnoszą.
Justyna Banaszczyk – artystka działająca w obrębie eksperymentalnej muzyki elektronicznej i około~tanecznej, a także twórczyni słuchowisk, muzyki filmowej i muzyki do gier. W jej utworach pobrzmiewają echa IDM-u i industrialu, ale najważniejszym czynnikiem jest rytmiczna i brzmieniowa inwencja oraz ciągła eksperymentacja, co ma odzwierciedlenie w jej występach na żywo, które w dużej mierze są improwizowane. FOQL współtworzy również noise’owy duet Mother Earth’s Doom Vibes z performerką i artystką dźwiękową Edką Jarząb. Czasem sięga po gramofony i magnetofony czterośladowe, by jako Głupiec grać kolaże dźwiękowe i mixtape’y. Bardzo aktywnie współtworzyła kolektyw Oramics (2017-2019), który za cel obrał promowanie równości i działalność edukacyjną na scenie elektronicznej i klubowej. Jednym z największych sukcesów kolektywu było wydanie charytatywnej składanki “Total Solidarity”, która trafiła do mediów na całym świecie. Justyna współprowadzi kasetową wytwórnię Pointless Geometry, która wydaje eksperymentalną muzykę elektroniczną z Europy Środkowej i Wschodniej i jest zaangażowana w tworzenie Radia Kapitał, pierwszego radia społecznościowego w Polsce. Główną osią jej filozofii jest budowanie lokalnych scen, w opozycji do skorumpowanych i rozbuchanych przez kapitał i ideę zysku scen zawłaszczanych przez duże marki. Artystka SHAPE Platform 2020. Stypendystka MKiDN oraz Funduszu Popierania Twórczości ZAiKS.
Program wystaw:
14-19.09 Justyna Banaszczyk/FOQL skomentuje spektakl Trzy epizody z życia Markusa Öhrna
28.09-4.10 Gregor Różański odniesie się do spektaklu Imaginary Europe Olivera Frljića
13-19.10 Kem zainspiruje się wideo instalacją Driesa Verhoevena Wstydliwe widoki
2-8.11 Przemysław Branas przygotuje dźwiękową wypowiedź o Farm Fatale Philippa Quesne
30.11-5.12 Zorka Wollny weźmie na warsztat I love you, Goodbye autorstwa Gob Squad
Informacje
Kurator: Michał Grzegorzek
Wykonawcy: Justyna Banaszczyk/FOQL, Gregor Różański, Kem, Przemysław Branas, Zorka Wollny
Festiwal sfinansowany z budżetu Miasta St. Warszawy
Zobacz także
-
Tu i teraz
Film
16.04 WT 19.00Tu i teraz
-
Nowa książka: Starzyński. Prezydent z pomnika Grzegorz Piątek
Literatura / Spotkania
22.04 PN 19.00Nowa książka: Starzyński. Prezydent z pomnika Grzegorz Piątek
-
Cząstki kobiety
Teatr
02–05.05Cząstki kobiety
-
Goście Wieczerzy Pańskiej
Teatr
25–27.05Goście Wieczerzy Pańskiej