Goście Nowego Teatru: Miriam Toews

Spotkanie z Miriam Toews, kanadyjską pisarką, autorką m.in. "Głosów kobiet", wydanych nakładem Wydawnictwa Czarne. Patronem warszawskiego spotkania jest Ambasada Kanady

Miriam Toews (ur. 1964) – kanadyjska pisarka i dziennikarka. Wychowana w mennonickiej rodzinie w Steinbach w Manitobie. Absolwentka Uniwersytetu Manitoby oraz Uniwersytetu King’s College. Publikowała m.in. w „The Guardian”, „The New York Times Magazine”, „Intelligent Life”, „WireTap”, „Canadian Geographic”, „Geist” oraz „Saturday Night”. Odtwórczyni głównej roli w nagrodzonym w Cannes filmie „Ciche światło”. Autorka poruszającej opowieści o swoim ojcu „Swing Low: A Life” oraz ośmiu powieści, w tym wydanych w Polsce „Głosów kobiet”, „Wszystkie me daremne żale” oraz „Z ogniem”. Laureatka ponad dwudziestu nagród, m.in. najważniejszych kanadyjskich wyróżnień literackich – Nagrody im. Doris Giller oraz Nagrody im. Margaret Atwood i Graeme’a Gibsona przyznawanej przez Kanadyjskie Stowarzyszenie Pisarzy. Za „Głosy kobiet” otrzymała nagrodę Brooklyńskiej Biblioteki Publicznej, a także nominację do nagrody gubernatora generalnego Kanady i nagrody Reading Women. Książka znalazła się również w zestawieniach najlepszych tytułów roku w wielu pismach, m.in. „The New York Times Book Review”, „The Washington Post”, „Slate”, „Kirkus Review” i „Time”, oraz doczekała się uhonorowanej Oscarem adaptacji filmowej w reżyserii Sarah Polley.

Marcin Kube – dziennikarz i recenzent „Rzeczpospolitej”, redaktor magazynu „Plus Minus”. Pisze o literaturze, filmach i serialach, przeprowadza wywiady z ludźmi kultury. Publikował też w „Przekroju” i Culture.pl oraz był wydawcą i scenarzystą telewizyjnych programów publicystyczno-kulturalnych, m.in. „Hali Odlotów” i „Koło Pióra” w TVP Kultura.

***

Margaret Atwood o „Głosach kobiet”: Fabuła tej niezwykłej, smutnej, wstrząsającej, ale i poruszającej powieści zainspirowanej prawdziwymi wydarzeniami mogłaby zostać zaczerpnięta wprost z „Opowieści podręcznej”.

Michał Nogaś o „Głosach kobiet”: Powieść obyczajowa z czasem zmienia się w doskonały thriller - autorka świetnie buduje napięcie, daje do zrozumienia, jak ogromną presją jest dla kobiet uciekający czas i do czego są się w stanie posunąć, by wykonać radykalny ruch.

Karolina Korwin-Piotrowska o książce „Wszystkie me daremne żale”: Czy można o tragedii, traumie i samobójstwie ukochanej osoby opowiedzieć z ironią? Dlaczego ludzie postanawiają skończyć ze sobą, co zawiodło, czego zabrakło przy pozorach szczęścia, obfitości i dobrobytu? O tym jest ta opowieść o siostrzanej miłości silniejszej niż najczarniejsze myśli rodem z ostatniego kręgu piekła.

„The New Yorker” o „Z ogniem”: Miriam Toews jest szelmowsko zabawna i nieustraszenie szczera […]. Jest mistrzynią ucieczki; zawsze znajduje sposób, by jej bohaterowie, uwięzieni w pułapce okoliczności, zdołali się wyzwolić.

Margaret Atwood o „Z ogniem”: Trzy pokolenia upartych, przezabawnych dziewczyn, w tym dziewięcioletnia narratorka. Toews wyznacza standardy babcinej szczerości i niewyparzonego języka, którym nigdy nie sprostam. Dawaj, babciu Elviro!