Amok Koma
Chain Ensemble / Andrzej Bauer / Scena Muzyki NowejKoncert, pod palindromicznym hasłem Amok Koma, rozpoczyna hipnotyczny Kreuzspiel Karlheinza Stockhausena (1928–2007).
Koncert, pod palindromicznym hasłem Amok Koma, rozpoczyna hipnotyczny Kreuzspiel Karlheinza Stockhausena (1928–2007).
Ten niezwykły utwór skomponowany w 1951 roku na amplifikowane instrumenty – obój, klarnet basowy, fortepian i rozbudowaną perkusję – został przez kompozytora uznany za jego pierwszą w pełni autorską kompozycję. Składa się z faz, w których obsesyjna pulsacja rytmiczna, na której tle rozbrzmiewają gwałtowne erupcje perkusyjne, łączy się z fakturą punktualistyczną, z izolowanymi wejściami poszczególnych instrumentów.
Amok w wydaniu Caroli Bauckholt (ur. 1959) wyraża się w wyobrażeniu szczególnego rodzaju mechanizmu napędowego (Laufwerk 2011), potraktowanego przez kompozytorkę we właściwy jej sposób – mechanistyczno-animalistyczny, a jednocześnie lekko prześmiewczy. Nieco zbliżone nastawienie wyczuwalne jest w utworze a 6 [+1] najmłodszego w tym gronie Andrzeja Kwiecińskiego (ur. 1984), którego kompozycja Canzon de’ baci na głos solo i orkiestrę kameralną zwyciężyła w 2014 roku w Kategorii Młodych Kompozytorów na 61. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Helsinkach oraz znalazła się w gronie 10 utworów rekomendowanych w głównej kategorii.
Subito na skrzypce i fortepian (1992) Witolda Lutosławskiego (1913–1994) łączy wpisaną w tytule utworu nagłość ataku głównego motywu ze skondensowaną, młodzieńczą energią właściwą całości tego ostatniego ukończonego przez kompozytora utworu. Dwoistość stanów między amokiem i komą – mocne uderzenie naprzemiennie z oderwaniem się od rzeczywistości – to koncepcja przewodnia całego koncertu, a przede wszystkim utworu, od którego idea ta pochodzi: fascynującego Amok Koma na instrumenty i elektronikę (2001) przedwcześnie zmarłego wizjonera nowej muzyki Fausto Romitellego (1963–2004). Kompozytora interesowało tu ujawnienie się ukrytej przemocy, co dokonuje się poprzez chaotyczne dryfowanie materiału, w rytuale jego destrukcji jako elementu dyskursywnego nośnika formy oraz jego wskrzeszenia jako materiału rozżarzonego i od tego momentu poza wszelką kontrolą.
Program
- Karlheinz Stockhausen Kreuzspiel (1951)
- Andrzej Kwieciński a 6 [+1] (2015)
- Carola Bauckholt Laufwerk (2011)
- Witold Lutosławski Subito (1992)
- Fausto Romitelli Amok Koma (2001)
Organizator:
Projekt został zrealizowany dzięki wsparciu finansowemu Miasta Stołecznego Warszawy.
Informacje
Chain Ensemble:
- Andrzej Bauer – dyrygent, prowadzenie koncertu
- Anna Kwiatkowska – skrzypce
- Aleksandra Kupczyk – skrzypce
- Paweł Czarny – altówka
- Mikołaj Pałosz – wiolonczela
- Tomasz Januchta – kontrabas
- Miłosz Pękala – perkusja
- Magdalena Kordylasińska – perkusja
- Tamara Kurkiewicz – perkusja
- Ewa Liebchen – flet
- Julian Paprocki – klarnet
- Piotr Thieu Quang – klarnet
- Maurycy Stawujak – fortepian
- Emilia Sitarz – fortepian, sampler
- Jakub Jackowski – obój, rożek angielski
- Robert Migas – komputer, projekcja dźwięk
Zobacz także
-
Bezrobotne Drzewo Беспрацоўнае дрэва
Teatr
04–05.05Bezrobotne Drzewo Беспрацоўнае дрэва
-
Nowa książka: Pogoda Lisa Robertson
Literatura / Spotkania
13.05 PN 19.00Nowa książka: Pogoda Lisa Robertson
-
She was a friend of someone else
Teatr
19–20.05She was a friend of someone else
-
Goście Wieczerzy Pańskiej
Teatr
25–27.05Goście Wieczerzy Pańskiej