List do Gości

Przez lata, kiedy projektowaliśmy siedzibę Nowego Teatru, myśleliśmy o niej, jako o miejscu otwartym i wspólnotowym. Chcieliśmy nie tylko przestrzeni dla artystycznych występów, ale także azylu, w którym można po prostu być, spędzać czas.
Obecnie poza niemal stuletnią halą z przestronnym foyer, sercem Nowego Teatru jest agora, plac miejski, który łączy wiele funkcji w tętniącą życiem publiczną przestrzeń. Spełniły się marzenia. Cieszymy się kiedy, szczególnie latem, plac zaludniają widzowie, słuchacze, goście kawiarni, dzieci, opalający się, psy, freelanserzy ze swoimi przenośnymi biurami, randkowicze, jogini. Pięknie! O to chodziło.
Niestety niemal równocześnie z satysfakcją pojawiły się problemy. Wielofunkcyjność przestrzeni Nowego Teatru i koegzystencja wielu różnych grup stały się zarzewiem konfliktów. Główne misyjne zadanie Nowego Teatru – a zatem produkcja i prezentacja spektakli teatralnych oraz innych wydarzeń artystycznych stało się zagrożone przez zachowanie użytkowników wspólnej przestrzeni. Rodzice zaczęli mieć pretensje do psiarzy, goście spotkań literackich w księgarni do swobodnych imprezowiczów, sąsiedzi do gości baru, artyści do dzieci, kasjerki rozbolała głowa. Na zmianę ściszaliśmy i podkręcaliśmy głośność muzyki w kawiarni. Szybko strefa ciszy we foyer stała się salą zabaw, a opiekunowie najmłodszych gości martwili się, że kraty do ekspozycji plakatów są niedostatecznie umocowane, by dzieci mogły się po nich swobodnie wspinać. Polem walki stał się trawnik, który zamienił się w psi wybieg. Stracił walory piknikowe, wielokrotne próby reaktywacji trawy zawodziły.
Codziennie przez teren placu Nowego Teatru przewija się niezliczona ilość psów i ich właścicieli. Mimo, że wszystkie zwierzęta ogromnie lubimy, tak nie radzimy sobie z doprowadzaniem przestrzeni do stanu, w którym wszyscy moglibyśmy się nią cieszyć bezpiecznie i przyjemnie. Dlatego apelujemy: pilnujcie jak się zachowują wasze czworonogi; gdzie się załatwiają (nie tylko czy nie obsikują urządzeń na placu zabaw, ale też czy nie podlewają ścian? - dziś pierwszy podmuch wiosny: niestety czuć to w zapachu z naszych murów), czy nie rozkopują przestrzeni wspólnej – wykopane doły są nie tylko nieestetyczne, ale także niebezpieczne!
Nowy Teatr od otwarcia siedziby w kwietniu 2016 roku odwiedziło ponad 300 tysięcy widzów (średnio blisko 80 tysięcy rocznie). Zapewne drugie tyle to goście, którzy nie uczestniczą w wydarzeniach artystycznych, a spędzają tu czas. Są dla nas także bardzo ważni, ale nie chcemy stracić z oczu podstawowej funkcji instytucji kultury.
Demokratycznie wymyślona przestrzeń wymaga umowy społecznej. A może powinny wystarczyć zwykłe dobre obyczaje? Wolność człowieka kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego człowieka.
Chcemy – szczególnie, w związku ze zbliżającym się latem i perspektywą pięknych chwil – żebyśmy dbali o nią RAZEM. Poczujmy, że przestrzeń wspólna nie jest niczyja, tylko jest każdego - więc traktujmy ją tak, jak chcielibyśmy, żeby był traktowany nasz własny dom.